Μαγιάτικο

12:22:00 π.μ.

[Ιnstagram: @stellavel_]

Ο δικός μου ο Μάης είν’αστικός.
Και νιώθει τον ήλιο μέσα από τα μπετά και τα σίδερα.
Να παρεμβάλλει τ’ανθάκι στην ασχήμια της πόλης-
και να ΄ναι αυτό το παράταιρο.
Μένα ο Μάης μου είναι λερωμένος-
με στάχτες από αποτσίγαρα, μισοάδεια μπουκάλια αλκοόλ-
με κονφετί διακηρύξεις της επανάστασης των προβοκατόρων-
αντί για πέταλα ρόδων.
Ο Μάης μου δεν έχει ανάγκη την ύπαιθρο, τα κόκκινα αυγά, τη Λαμπρή.
Γιατί βάφονται κόκκινα τα χέρια
-κι ύστερα τα κορμιά-
στους δρόμους της Αθήνας
και Τον σταυρώνουν με πασάλους στην Ομόνοια.
Ο Μάης μου, ο ολόδικός μου Μάης-
δεν έχει όνομα και ηλικία. 
Έχει μονάχα λίγες λέξεις καβάτζα.
Και για στεφάνι·
το αγκάθινο 
με ξεραμένο επάνω του το αίμα
της κάθε πρώτης του Μάη.

Ένα αστέρι που αντίκρισα το σούροπο στον ουρανό-
το βράδυ-
είχε σβήσει. 

You Might Also Like

0 σχόλια

let's chat☺︎

Subscribe